وستا

وستا یا ۴ وستا (با کسره واو) (نماد: ) دومین سیارک بزرگ در کمربند سیارکی منظومه خورشیدی ما بعد از سرس است. وستا از نظر جرم نیز دومین در این کمربند است. این سیارک با قطر حدود ۵۳۰ کیلومتر تخمیناً ۹ درصد از جرم کل کمربند سیارکی را شامل می‌شود. اندازه نسبتاً بزرگ و همچنین سطح بسیار نورانی آن، وستا را تبدیل به درخشان‌ترین سیارک منظومه ما ساخته است. در میان سیارک‌ها تنها وستا با چشم غیرمسلح رؤیت‌پذیر است و غیر از آن تنها سرس در شرایط خاصی با چشم دیده می‌شود. بخاطر وجود نمونه‌هایی صخره‌ای از وستا که در فرم شهابسنگ‌های هد به ما رسیده دانشمندان توانسته‌اند مطالعات زیادی بر روی این جسم انجام دهند.

از چپ به راست: وستا، سرس و ماه کره زمین

سیارک

سیارک‌ها سیارات بسیار کوچکی هستند که از صخره و فلز ساخته شده‌اند. سیارک‌ها معمولاً اجسام نامنتظمی هستند و بر گرد خورشید حرکت می‌کنند. هزاران سیارک در منظومه خورشیدی ما وجود دارند. بسیاری از آنها میان مدار بهرام (مریخ) و مدار هرمز (مشتری) قرار گرفته‌اند و گرد خورشید می‌گردند. دسته‌ای دیگر از آنها در مکان‌های دیگر منظومه خورشیدی یافت می‌شوند.
به سیارک‌هایی که بر اثر نیروی گرانش سیاره‌ها در مداری گیر افتاده باشند «سیارک اسیر» می‌گویند. در این صورت سیاره مزبور به گرد سیاره بزرگ‌تر می‌گردد.

نزدیک‌ترین سیارک به زمین توتاتیس نام دارد.

پلوتون (سیاره کوتوله)

پلوتون دومین جسم برزگ شناخته‌شده در گروه سیاره‌های کوتوله است که از هنگام کشف در ۱۹۳۰ تا ۲۴ اوت ۲۰۰۶ نهمین سیاره سامانه خورشیدی بود. اما اکنون بنا بر تعریف نوین اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی یک سیاره کوتوله و همچنین به عنوان نمونه نخست از رده جدید اجرام فرا نپتونی به شمار می‌رود.

«پلوتون» گویش زبان فرانسه است و در زبان انگلیسی به آن «پلوتو» می‌گویند.