سفینه ی فضایی
وبلاگی برای رصدگران فضا برای آنان که فراتر از حباب این کره خاکی می نگرند.سفینه ی فضایی
وبلاگی برای رصدگران فضا برای آنان که فراتر از حباب این کره خاکی می نگرند.شهابوار
در ستاره‌شناسی به قطعه‌های صخره با فلز که در فضا شناورند شهابوار (Meteoroid) یا نیزک گفته می‌شود. شهاب‌وارها می‌توانند به بزرگی یک سیارک و یا به کوچکی یک ذره غبار باشند.یک سیارک یا شهابوار که وارد جو زمین می‌شود شهاب یا شَخانه نام می‌گیرد. به خط درخشانی که بر اثر ورود شهابوار یا حرکت آن در جو ایجاد می‌شود شهاب ثاقِب گفته می‌شود. واژه شهاب عربی و شخانه فارسی است.
زمانی که یک شهابوار به سطح سیاره برخورد کند شهاب‌سنگ (Meteorite) نامیده می‌شود.
منبع:دانش نامه ویکی پدیا
تصاویر:ناسا
شهاب
در ستاره‌شناسی به یک سیارک یا شهابوار که وارد جو زمین می شود شَهاب یا شَخانه می‌گویند. به خط درخشانی که بر اثر ورود شهابوار یا حرکت آن در جو ایجاد می شود شهاب ثاقِب گفته می شود. واژه شهاب عربی و شخانه فارسی است.قطعه‌های صخره با فلز که در فضا شناورند شهابوار (Meteoroid) نام دارند، زمانی که این قطعات وارد جو یک سیاره بشوند شهاب (Meteor) نامیده می شوند و زمانی که به سطح سیاره برخورد کنند شهاب‌سنگ (Meteorite) نام می‌گیرند. گوی آتشینی که به هنگام گذر یک شهاب از جو پدید می‌آید اصطلاحاً آذرگوی نامیده می شود.
منبع:دانش نامه ویکی پدیا
تصاویر:ناسا
وستا
وستا یا ۴ وستا (با کسره واو) (نماد: ) دومین سیارک بزرگ در کمربند سیارکی منظومه خورشیدی ما بعد از سرس است. وستا از نظر جرم نیز دومین در این کمربند است. این سیارک با قطر حدود ۵۳۰ کیلومتر تخمیناً ۹ درصد از جرم کل کمربند سیارکی را شامل می‌شود. اندازه نسبتاً بزرگ و همچنین سطح بسیار نورانی آن، وستا را تبدیل به درخشان‌ترین سیارک منظومه ما ساخته است. در میان سیارک‌ها تنها وستا با چشم غیرمسلح رؤیت‌پذیر است و غیر از آن تنها سرس در شرایط خاصی با چشم دیده می‌شود. بخاطر وجود نمونه‌هایی صخره‌ای از وستا که در فرم شهابسنگ‌های هد به ما رسیده دانشمندان توانسته‌اند مطالعات زیادی بر روی این جسم انجام دهند.از چپ به راست: وستا، سرس و ماه کره زمین
